Nadeszła zima, a wraz z nią przerażająco twórcze zajęcia

Zima zawitała u nas od samego rana - sypie i sypie.

Po południu wybraliśmu się na przerażająco -  twórcze zajęcia dla dzieci w pobliskiej księgarni. Dzieciaki wykonały kilka ozdób halloweenowych: girlandę dyniową, kapelusz czarnoksiężnika - ewentualnie czarownicy i prawdziwego balonowego ducha. Zajęcia oceniam na 4 w skali do 10 - po rozmowie wieczornej z Kubą, stwierdzamy że w całych zajęciach brakowało: przerażenia i klimatu związanego z halloween: strasznej muzyki, historyjek, cukierków - no bo przecież każdy maluch wie, że "cukierek albo psikus". Po za tym Kubę bardzo rozpraszały przedmioty znajdujące się na półkach: książki i róznego rodzaju gry i zabawki.



Mały Poczet królów dla dzieci - Rowicki Piotr

Mały Poczet królów dla dzieci - Rowicki Piotr

Książka w humorystyczny sposób opisuje najważniejszych polskich władców, od Mieszka I do Stanisława Augusta Poniatowskiego.Przewodnikiem po naszej historii jest zabawny błazen Częstośmiech.

Grunwald 1410 - Łukasz Libiszewski

Grunwald 1410 - Łukasz Libiszewski

Dawno temu nad Polską zawisło niebezpieczeństwo  - zakon krzyżacki wypowiedział wojnę. Obie strony starannie się do niej przygotowały: urządzano polowania, uzupełniano zapasy, sprowadzano z zagranicy uzbrojenie, a także werbowano za pieniądze najlepszych rycerzy z całej Europy.

I oto 600 lat temu pod wsią Grunwald dwie potężne armie - polsko-litewska, którą dowodził Władysław Jagiełło, i krzyżacka, dowodzona przez Ulryka von Jungingena - starły się ze sobą w walce. Przez cały dzień słychać było okrzyki, tętent koni, szczęk mieczy i kruszone kopie.

Poznaj z nami tę największą bitwę europejskiego średniowiecza, która na zawsze zmieniła bieg historii. Polska umocniła swoją pozycję wśród innych państw, a potężny zakon krzyżacki został upokorzony i już nigdy nie odzyskał swojej świetności.

Opis książki:

Z okazji 600-lecia bitwy pod Grunwaldem Wydawnictwo Skrzat prezentuje wyjątkową publikację dla najmłodszych, która w atrakcyjny sposób przybliża to ważne wydarzenie w historii Polski. Młody czytelnik znajdzie w niej ciekawostki dotyczące uzbrojenia, sposobów dowodzenia oraz informacje o sylwetkach władców i najsłynniejszych rycerzy.

Pięknie zilustrowana książka zachęca do poznania przyczyn i przebiegu tej jednej z największych bitew średniowiecznej Europy.

Dodatkową atrakcją są barwne naklejki z herbami, chorągwiami i uzbrojeniem, które trzeba wkleić w odpowiednie miejsca. „Grunwald 1410” pomaga polubić i zrozumieć historię, a także rozwija umiejętność czytania ze zrozumieniem.

Seria: Wielkie bitwy dla małych historyków
Objętość: 16 str.
Rok wydania: 2010
Dodatek: naklejki 12 szt.
wiek 6+

Dziadek i niedżwiadek - Łukasz Wierzbicki

Dziadek i niedżwiadek - Łukasz Wierzbicki

Opowiada prawdziwą historię niedźwiedzia Wojtka, który w latach 1942 -1945 towarzyszył żołnierzom 2. Korpusu Polskiego. Ich wspólna przygoda rozpoczyna się w Persji w kwietniu 1942 roku. Żołnierze 22. Kompanii Transportowej kupili od miejscowego chłopca niedźwiadka sierotę. Wykarmili go skondensowanym mlekiem i pościelili legowisko w swoim namiocie. Wojtek, bo tak ochrzczono kosmatą maskotkę, sprawiał wiele zamieszania, ale był też źródłem mnóstwa radości. Stał się ulubieńcem całego batalionu, pocieszycielem w trudnych wojennych momentach.

Książka "DZIADEK I NIEDŹWIADEK" napisana jest bardzo barwnym, żywym językiem, bogato i dowcipnie ilustrowana przez Ireneusza Wolińskiego. Stanowi mieszankę zabawnych opowieści i pouczających faktów. Na dodatek udowadnia, że zwierzęta są wspaniałymi przyjaciółmi. I że życie potrafi być znacznie ciekawsze niż wymyślone historie... 

W 70. rocznicę wybuchu drugiej wojny światowej pokazuje polskim dzieciom życie codzienne żołnierzy, nawiązuje do wielu wydarzeń i postaci historycznych. Zawiera mapę, na której zaznaczono szlak bojowy 2. Korpusu Polskiego oraz kilkanaście autentycznych zdjęć niedźwiedzia Wojtka i "jego" żołnierzy. Wstęp do ksiązki napisał ostatni żyjący w Polsce żołnierz 22. Kompanii Transportowej 2. Korpusu Polskiego, opiekun Wojtka - profesor Wojciech Narębski.

Honorowy patronat nad książką objęła pani kapitan IRENA ANDERS, żona generała Władysława Andersa.

Oficjalny główny patronat nad książką objął pan minister Janusz Krupski z Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych i wpisał tę pozycję w program obchodów 70. Rocznicy Wybuchu II Wojny Światowej.

Pozostali patroni: Muzeum Powstania Warszawskiego, Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie, Poznańskie Spotkania Targowe, ogrody zoologiczne w Warszawie, Gdańsku, Poznaniu i we Wrocławiu.

 

 

 

Bezsenność Jutki - Dorota Combrzyńska-Nogala

Bezsenność Jutki - Dorota Combrzyńska-Nogala

Wzruszająca literatura faktu z serii "Wojny dorosłych – historie dzieci" wydana z okazji 70. rocznicy przeprowadzenia "szpery" w getcie łódzkim. To opowieść o ciężkim życiu dzieci w drugim co do wielkości getcie na okupowanych przez III Rzeszę ziemiach polskich. 

Jutka, spolonizowana Żydówka, mieszkająca z ciotką i dziadkiem w Litzmannstadt Ghetto, próbuje być dzielna. Mimo braku rodziców i grozy otaczającej ją rzeczywistości stara się patrzeć na świat optymistycznie. Żyje z dnia na dzień, a wytchnienie znajduje w zabawach z innymi dziećmi i udomowionym gawronem, w opowieściach dziadka oraz w przyjaźni z polską dziewczynką mieszkającą po drugiej stronie muru.

Oprawa: twarda
Ilość stron: 84

Asiunia - Joanna Papuzińska

Asiunia  - Joanna Papuzińska

Historia małej Asiuni, dla której wojna zaczęła się tuż po jej piątych urodzinach, gdy pewnej nocy znikła mama i cały dom. Trzeba było iść spać do cudzego domu, gdzie zamiast mamy była obca pani, obce meble i trzeba było pić mleko z cudzego kubeczka, zamiast z tego co zawsze. Asiunia bardzo uważnie obserwuje świat i stara się jak najwięcej zrozumieć, choć przecież dla tak małej dziewczynki jest to strasznie trudne.

Wzruszająca literatura faktu dla najmłodszych wydana w koedycji z Muzeum Powstania Warszawskiego.

Oprawa: Oprawa twarda
Ilość stron: 48

Recenzje rodziców:

Jak rozmawiać o wojnie z najmłodszymi - Podpowiedź znajduje się w książce Joanny Papuzińskiej pt. „Asiunia”. Tytułową bohaterką jest sama autorka, która spisuje swe wspomnienia i przedstawia wojenne zawirowania widziane oczami pięcioletniej, a później sześcioletniej dziewczynki. Po przeczytaniu książki cała nasza rodzina była poruszona. Ale piękna historia – powiedziała starsza, dziewięcioletnia córka. Ale i czasami straszna – dodał siedmioletni syn. A czasami śmieszna – dopowiedział mąż, np. gdy ciocia-Tygrys wkładała Asiuni w zabawie majtki na głowę, że niby nie wie, jaka garderoba pasuje do części ciała. Tak, w tej książce jest wszystko: i dzieciństwo z elementami radości i smutek wywołany wojennymi realiami, i tęsknota do najprostszych przedmiotów codziennego użytku, jak ciepłe ubranie na zimę, i strata – domu, mamy… Całości dopełniają wyjątkowe ilustracje Macieja Szymanowicza.Jestem urzeczona sposobem, w jaki znamienita pisarka przekazał dzieciom prawdę o wojnie. Krótkie, proste zdania bez zbędnych ozdobników. Losy dziewczynki, która opisuje i informuje o tym, co dzieje się dokoła, bez komentarzy i tłumaczenia dlaczego jest tak, a nie inaczej. Równocześnie od tych opowieści tchnie jakimś optymizmem – że całe rodzeństwo po okresie rozłąki odnalazło się u babci, że jak nie było co jeść, to znajdowali się dobrzy ludzie, którzy pomogli, że zawsze jest jakiś „pomyślunek”.

I jest też czas na poważne rozmowy o grozie wojny, bo do domu wrócił tata. A gdzie jest mama? – zaraz zapytały moje dzieci. I bardzo spokojnie, rzeczowo potoczyła się rozmowa o najciemniejszej stronie wojny.

                                                                                                 mama Małgosia

 

 

Bo trzeba mieć pomyślunek, jak radzić sobie z wojną. Jak opowiedzieć współczesnemu dziecku o wojnie? Najlepiej ustami ówczesnego dziecka. Asiunia to 5-letnia dziewczynka, która, na szczęście, tę wojnę, przeżyła. I już jako dojrzała pisarka i poetka – Joanna Papuzińska – a jednak wciąż oczami i z wrażliwością dziecka opisuje ten trudny czas. Czas, który odebrał jej mamę, kazał żyć w strachu o życie swoje i bliskich, zniszczył błogie dzieciństwo, skazał na tułaczkę po różnych miejscach i osobach - paniach, ciociach, babci. Na szczęście na większość z tych bliskich dorosłych można było liczyć. Bo okazało się, że wojna może „nie tylko przyjść do domu, ale nawet go zabrać”. Ta wojna to same straty, a żadnych zysków, siła przetrwania, mimo wszystko. Bo zamiast się zamartwiać, jak przekonywała Babcia, to trzeba mieć pomyślunek. To konieczność chowania się w piwnicy - schronie, w której „śmierdziało starymi kartoflami i siuśkami”, to ściskający głód i różne sposoby zaspokajania go – żołędzie, strączki pnącej fasolki, to sweter zrobiony z ciocinej kamizelki, jako metoda na zimno, to choroby atakujące wyniszczone, wygłodzone organizmy. Obraz wojny został odmalowany wiernie, ręką dziecka i dlatego jest dla dzieci przyswajalny, choć pewnie trudno go zrozumieć żyjąc w tak odmiennych czasach. Chociaż ten opisywany świat jest straszny, zagrażający, niesprawiedliwy – książka nie epatuje emocjami, które mogą stanowić dla dziecka uraz. Niczego nie wybiela, nie przemilcza, mówi wprost o tym, jak było w owych czasach, ale robi to w sposób bardzo wrażliwy. To nie jest opowieść wymyślona – być może to wpływa również na jej wiarygodność. Czyta się ją jednym tchem. Książka jest przepięknie zilustrowana – to dodatkowy atut. „Asiunia” to obowiązkowa lektura w każdym domu.

                                                                                                             mama Anna



Od małego z historią.....

Tak to czasem bywa  - Matka nauczycielka,

na dodatek jednego z "najbardziej" ulubionych przedmiotów - historii.

Stety odbiło się to na naszym dziecku.

Fakt przesadą było nauczenie Kuby czym jest Dagome Iudex w wieku 4 lat- w momencie gdy może 10 % społeczeństwa zna odpowiedź na to pytanie. No, ale w wieku 4 lat śmiało można zacząć zdobywać pierwszą wiedzę  historyczną związaną z naszym Państwem, nie opierającą się tylko na znajomości barw narodowych, flagi i godła.

Powyżej będę polecać książeczki z namiastką historii dla najmłodszych, które po mału zaczynają trafiać do naszej biblioteczki

Zapracowani

Za oknem jesień w pełni. Wyciągneliśmy kalosze, ciepły kocyk i zakupiliśmy jesienny zestaw herbat, teraz tylko czekamy na zimę :).

Jak widać, wróciłam do pracy - rok szkolny w  100 procentach rozpoczęty, wpadłam już w ciąg nauki - po uprzednich wrześniowych wycieczkach. Jednak jak zawsze odbija się to na moich pasjach:

• brak czasu na książki ( o dziwo udało mi się przeczytać całą serię "Millenium" czyli w sumie około 2100 stron - dziękuję Dorotko za książki.)  znowu uzbierał się stosik do przeczytania.

• brak czasu na scrapki - zakupiłam kilka nowych rzeczy - jednak wszystko leży i czeka na swoj czas, a już czas zacząć produkować Bożonarodzeniowe karteczki.

• brak czasu na blogi  - jak widać ostatni czas z końca września, a wspomnienie z Lietuvy nadal tylko w zarysie.

Teraz szykujemy się z Kubą na wizytę w szpitalu, czeka nas kwalifikacja na zabieg. Wybraliśmy całą dawkę szczepionki na odporność jednak u Kuby nie zadziałała - w październiku spędził 2 tygodnie  w domu - obyło się bez antybiotyku, ale długość leczenia jak widać porażająca.